استفاده از شبکه 3G/4G/LTE در شهریورماه ۱۳۹۳ با پیوستن شرکت های همراه اول و ایرانسل به جرگه دارندگان مجوز ارائه سرویس در این شبکه ها برای همگان ممکن شده است.
اولین سوال بزرگی که مطرح می شود این است که شبکه های 3G/4G با شبکه های نسل قبل خود (2G ( GPRS/EDGE چه تفاوتی دارد ؟
برای بسیاری از کاربران اصطلاحات 3G یا 4G گنگ است.
G مخفف استفاده شده برای کلمه Generation است و 3G اشاره به نسل سوم فن آوری شبکه های تلفن همراه دارد و همچنین 4G به نسل چهارم فن آوری شبکه تلفن همراه اشاره می کند.
فن آوری شبکه های 3G در سال ۲۰۰۳ در ایالت متحده شروع به کار کرد. این فن آوری در ابتدا قابلیت ارائه ۱۴۴ کیلوبیت در ثانیه را روی دستگاه کاربران داشته است و در نهایت این پهنای باند در فن آوری نسل سوم به چندین برابر میزان اولیه یعنی در حدود ۴ مگابیت در ثانیه افزایش پیدا کرد. با توجه به این موضوع شبکه های نسل سوم به Mobile Broadband نیز مشهور هستند.
فن آوری های جدید همواره امکانات جدید را به شبکه ها اضافه می کنند و در کنار آن یا شاید هم در نتیجه آن امکان ارائه پهنای باند data بیشتر به کاربران فراهم می گردد. هنگام تبلور نسل چهارم شبکه های تلفن همراه ITU به عنوان یک سازمان جهانی استاندارد سازی در زمینه مخابرات سعی کرد تا استانداردی برای شبکه های نسل چهارم معین کند اما این موضوع از سوی غول های اپراتوری در دنیا پذیرفته نشد با توجه به این موضوع این روزها فن آوری های LTE/WiMax/HSPA+ 21,42 جزو فن آوری های نسل چهارم محسوب می شوند. اگر چه که از نظر بسیاری از صاحب نظران و کارشناسان LTE فن آوری واقعی نسل چهارم است.
فن أوری ها و روش های طراحی و راه اندازی LTE متفاوت است و لذا ممکن است شبکه های LTE مربوط به سرویس دهنده های مختلف قابلیت ارائه پهنای باند های متفاوت را داشته باشد. به عنوان مثال سرویس دهنده هایی که دارای فضای فرکانسی بیشتری هستند امکان ارائه سرویس های سریعتری خواهند داشت.
کدامیک مناسب من است ؟
سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که یک کاربر غیر متخصص در صورتیکه نیاز به استفاده از اینترنت همه جایی ( نظیر شبکه های وایمکس/3G ) را داشته باشد، چه انتخابی بهترین انتخاب است ؟
برای پاسخگویی به این سوال باید موارد متعددی را در نظر داشت. که در ادامه به این نکات اشاره می شود.
- هر اپراتوری که دارای مجوز 3G یا 4G باشد بهترین انتخاب نیست.
ممکن است یک اپراتور در یک شهر سرویس نسبتا خوبی داشته باشد اما در همه شهر ها امکان ارائه سرویس مناسب را نداشته باشد. لذا هنگام انتخاب اپراتور باید به این نکته دقت کرد.
به عنوان مثال ممکن شرکت MCI در تهران سرویس 3G خوبی داشته باشد اما سرویس 3G این اپراتور در شهری مثل مشهد سرویس خوبی نباشد. ( این صرفا یک مثال است )
- یک اپراتور 3G لزوما در تمام نقاط نمی تواند سرویس 3G ارائه کند. کاهش قدرت سیگنال رادیویی می تواند سبب افت کیفیت سرویس باشد. به عنوان مثال در صورتیکه بخواهید از سرویس یک اپراتور مانند ایرانسل در طبقه زیر زمین یک ساخنمان استفاده کنید خیلی مطمئن نباشید که در زیرزمین بتوانید سرویس 3G دریافت کنید.
برای اینکه اطمینان حاصل کنید حتما قبل از تصمیم نهایی این موضوع را تست کنید.
- ممکن است شما سالها یک شماره موبایل داشته باشید و در حال حاضر سرویس دهنده این شماره موبایل سرویس دیتای مناسبی ارائه نکند یا اینکه هزینه های استفاده از سرویس دیتای این اپراتور از اپراتورهای دیگر بیشتر باشد. در این صورت شما می بایست از سرویس دیتای اپراتور دیگری استفاده کنید. در صورتی که چنین برنامه ای داشته باشید بهترین روش این است که از یک مودم 3G/4G همراه و جیبی برای اتصال به اینترنت و سرویس دهی به موبایل یا تبلتتان استفاده کنید.
این روش راهکار سودمندی جهت مدیریت هزینه های سرویس دیتا و همچنین کنترل مصرف باطری تلفن همراه است.
تلفن همراه هنگام استفاده از سرویس های 3G/4G باطری زیادی مصرف می کند.